yaşamadan ölsek...

bir sevgi çalsa da, dinlesek şimdi.

dudaklarımıza yapışan ezgileri tokuştursak.
üflemeden içtiğimiz tüm mumlar; bir aşka daha sönse.
kuyruklu yalnızlıklıklarımız dillense...

dillense de;
dışını içine geçirdiğimiz dileklerden gökyüzlerimiz kaysa.

içimizden geçen yıldızları da yanımıza alıp,
sabahı güneşine batan ufuklara bağlasak bileklerimizi.

hesabı ödemeden kalkarsak ikimizden;
(k)ânımızla ödediğimiz ecelleri, terlerimizle boyayabiliriz diye.

karanlığı zifirini aydınlatan renklerden, toplasak yine baharı.

bir sevgi çalsa da, dinlesek şimdi.

ihanetini idamlarımızla intihar eden sarılmalar,
kefe'n'lerini hükmümüze yırtmadan hemen önce.

mırıltılarını (c)ânlarımızla ödeyen kadehler,
borçlarını suskunluğumuza kırdıktan hemen sonra.

bu sefer;
ölümü canlandırmadan,..
cesetlerimizde soğumadan...
yaşamadan ölsek...


                                                                       ©Deniz YILDIZ