artık işitmeyen suskuların cümlelerini boyamak; kenarı kurumuş ezgilerin tuvaline gözlerini batırıp, ahraz bir kalemi kursağına saplamaya benzer. boğazından akan mürekkepler bile suçlanır sustuklarından. yine de mikrop kapmasın diye yerini hecelere bırakır zaman. şaşı baktığımız başkalarımız, şaşırıp kaldığımız aşklarımıza bırakır körlüklerimizi. gözlerimizi, kalbiyle düzelten yanıklarımız kalır geriye. yinede yazamayız. yaz(ar) ama (kaç'ama)'yız
21 Ağustos 2013 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder